ایتالیا: ماسک نقشی در آزادی خبرنگار ایتالیایی در ایران نداشت
«آنتونیو تایانی» وزیر خارجه ایتالیا روز جمعه اعلام کرد «ایلان ماسک» در مذاکرات میان رم و تهران برای آزادی «چچیلیا سالا» خبرنگار ایتالیایی از ایران هیچ نقشی نداشته است
محسن کیایی گفت: من نمی توانستم رئیس فدراسیون فوتبال را بیاورم و درباره او صحبت کنم یا از اسامی خاصی استفاده کنم. این کار می شد یک گزارش خبری یا مستند، اما در سینما، ما درام و قصه را تعریف می کنیم.
در ابتدای این نشست، مصطفی کیایی تهیه کننده فیلم گفت: من از طریق محمد بحرانی با فیلمنامه این کار آشنا شدم. با توجه به فضا و مضمونی که داشت، احساس کردم این متن قابلیت تبدیل شدن به یک فیلم خوب را دارد. فیلم ساختن در فضای ملتهب و پرهیجان فوتبال، چالش ها و سختی های خود را داشت، اما در نهایت خوشحالم که این فیلم ساخته شد.
محمدابراهیم عزیزی، کارگردان فیلم، درباره شکل گیری ایده اولیه گفت: در ابتدا قرار بود همراه همسرم فیلمی کوتاه بسازم درباره ماجراهایی که بین دو نیمه در رختکن پیش می آید. بعدها همسرم یک خبر فوتبالی دید و به من آن را نشان داد. با کمی پرداخت و گفت وگو درباره آن، به طرحی کلی از مفهوم “تبانی” در فوتبال رسیدیم. یکی از دوستانم فیلمنامه را به دست مصطفی کیایی رساند و در نهایت، فیلمنامه اثر نوشته و فیلم ساخته شد.
حاتمی کیا: دوست دارم رهبر انقلاب «موسی کلیم الله» را ببیننداو درباره تحقیقات میدانی فیلم بیان کرد: ما به قهوه خانه ها سر می زدیم و در لوکیشن های مختلف تحقیق می کردیم. آن جا با شخصیتی عجیب آشنا شدم که من را تهدید می کرد اگر فیلم برداری کنی، دوربینت را می شکنم و کمی ما را ترساند. ساختن این فیلم بیشتر از پول، نیاز به جسارت داشت که خوشبختانه گروهی جسور پای فیلم آمدند و کار ساخته شد.
عزیزی با اشاره به رویکرد فیلم در نمایش فساد گفت: این که ما به موضوعاتی درباره فساد اقتصادی بخندیم و موقعیت و اثر را کمدی بسازیم، کم لطفی کرده ایم. زیرا این موضوع بسیار تلخ و تراژیک است.
محسن کیایی، بازیگر این فیلم، درباره تجربه حضور در این پروژه گفت: در چند سال گذشته، جدا از آثار کمدی، در فیلم های جدی بسیاری نیز ایفای نقش کرده ام. ابتدا قرار بود در این پروژه سرمایه گذاری کنم و فیلم را تولید کنیم. اما بعد، کارگردان به من این نقش را پیشنهاد داد و ما شروع به مذاکره درباره مختصات شخصیت کردیم.
پوریا رحیمی سام، دیگر بازیگر فیلم، گفت: اغلب پسربچه های ایرانی، رویای فوتبالیست شدن را گوشه ذهن خود داشته اند. همه ما درباره فوتبال حرف می زنیم و دقیقه نودهایی را به یاد داریم که آرزو می کردیم ای کاش نتیجه تنها حاصل یک حادثه باشد.
محسن کیایی درباره فضای کلی فیلم و نحوه پرداختن به فساد در فوتبال گفت: من نمی توانستم رئیس فدراسیون فوتبال را بیاورم و درباره او صحبت کنم یا از اسامی خاصی استفاده کنم. این کار می شد یک گزارش خبری یا مستند، اما در سینما، ما درام و قصه را تعریف می کنیم.
محمد بحرانی با اشاره به علاقه اش به فوتبال بیان کرد: من فوتبال را بسیار دوست دارم. ابراهیم عزیزی را از دوران دانشکده می شناسم و می دانم که در برهه ای می توانست فوتبالیست شود، اما مسیرش جوری رقم خورد که فیلمی فوتبالی بسازد.
حسین جلیلی، مدیر فیلم برداری فیلم، نیز توضیح داد: تمام قواعدی که در این کار استفاده شده است، برآمده از نگاه مستندگونه کارگردان است. من بر همین اساس سعی کردم به فیلم و کارگردان کمک کنم. ما روزانه پلان ها و سکانس های روز بعد را چک می کردیم تا به نتیجه ای هماهنگ برسیم.
انتهای پیام/
{{name}}
{{content}}